«Խաղաղության համաձայնագրի տեքստի 80-90 տոկոսը, արտգործնախարարի՝ ինձ տրամադրած տեղեկություններով, արդեն համաձայնեցված է»,- Բաքվի վերահսկողությանն անցած Շուշիում հայտարարել է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը։ Նա հավելել է, որ Հայաստանին ստիպել են տեքստից հեռացնել Արցախի վերաբերյալ դիրքորոշումն ու տերմինաբանությունը, ինչը ճանապարհ բացեց կարգավորման գործընթացի հետագա զարգացման համար։ Միևնույն ժամանակ, ըստ Ալիևի, «երկու հարց բաց է մնում»։                
 

Էպոս հիշեցնող այս հուշագրությունը կարելի է անվերջ կարդալ ու անվերջ փառավորվել

Էպոս հիշեցնող այս հուշագրությունը կարելի է անվերջ կարդալ ու անվերջ փառավորվել
15.05.2023 | 10:52

Սիբիրցի պորուչիկ Ալեքսեյ Կոլմակովի հուշագրությունը տեղ-տեղ էպոս է հիշեցնում: Այն կարելի է անվերջ կարդալ ու անվերջ փառավորվել, ինչպես ինքս էի փառավորվում ամեն էջը թարգմանելիս:

Մայիսն արդեն իր տարերքի մեջ է: Ամսվա վերջին երանությամբ կհիշենք 1918-ի Մայիսյան հերոսամարտերը՝ Սարդարապատը, Բաշ Ապարանը, Ղարաքիլիսան: Կնշանավորենք Հայաստանի Առաջին Հանրապետության ծնունդը: Բայց մինչ այդ պարտավոր ենք իմանալ, որ այդ օրհասական մարտերի առաջին ահեղ ալիքները դեռ մայիսի սկզբներին իր վրա վերցրեց Անդրանիկը՝ Աշոցքում: Լսենք Զորավարի ջոկատի գնդացրային մարտկոցի պետ Ալեքսեյ Կոլմակովին.

«...Հակառակորդը հրանոթային կրակը տեղափոխում է դեպի ձախ: Եվ մենք տեսնում ենք սարսափելի պատկեր: Հեծելազորը թռչում է, ձիերի սմբակների տակից փոշու քուլաներ են բարձրանում: Հեծելազորից մի քանի քայլ առաջ ինքը՝ Անդրանիկն է՝ քրտնամխած ձիու վրա: Մերկացրած սրով, հպարտ, զորեղ, ասես բրոնզից կոփված: Գնդակները սուլոցով թռչում են նրա կողքով՝ խոցելով նրա հետևից սլացող ձիավորներին: Արկերն աղմուկով պայթում են նրա շուրջը՝ պատելով նրան սև ծխի քուլաներով:

Մեզ թվում էր, թե ահա-ահա, արկի պայթյունից հետո էլ չենք տեսնի նրա և ձիու հետքերը: Բայց ամեն պայթյունից հետո նա ողջ և անվնաս դուրս էր պրծնում ծխի ամպի միջից:

Ավելի ու ավելի մոտ է մեզ: Նրա ձեռքը ամուր սեղմել է գեղեցիկ, կեռ թրի դաստակը: Մի պահ ձիու ընթացքը դանդաղեցնելով՝ գեներալն հրամայեց.

- Իմ հետևի՜ց, հառա՜ջ...

Եվ, ինչպես միշտ, անվախ սլացավ առաջ: Մենք նետվեցինք նրա հետևից:

Թուրքերը մեզ վրա գնդակների և արկերի կարկուտ տեղացին: Բայց դա մեզ չէր կարող կանգնեցնել, մեզ հետ Անդրանիկն էր:

Ահա և թուրքերի հեծելազորը: Այն չդիմացավ մեր հարձակմանը և սկսեց խուճապահար փախչել...»:

ԱԼԵՔՍԵՅ ԿՈԼՄԱԿՈՎ

Կարո ՎԱՐԴԱՆՅԱՆԻ ՖԲ էջից

Դիտվել է՝ 6041

Մեկնաբանություններ